Wyjście z piwnicy

Mija rok od czasu, gdy zacząłem męczyć graczy o oesery. Kampania FATE dobiegała końca, a ja nastraszony internetowymi wieszczami (że letalne, że liczenie pierdół, że nudne postaci) z ponad miesięcznym wyprzedzeniem przygotowywałem siebie i drużynę do gry. Pierwsza sesja skończyła się TPK po godzinie. Widziałem, że miny graczy były nietęgie. Potem wraz z kolejnymi przygodami i zgonami... Nie, to nie jest tak, że śmierć postaci nic nie znaczy, po prostu oswoiliśmy się z nią. Ja również. Nie cierpię mówić graczowi czy graczce: "Nie żyjesz. Wylosuj nową postać." Na szczęście podczas tego roku powstała playlista na otarcie łez, teraz, zamiast mówić okrutne słowa, puszczamy piosenkę. Tak jest jakoś raźniej. Jednak i tak były takie momenty, gdy widziałem, że jeden czy drugi miał ochotę pieprznąć kośćmi w stół i pójść w cholerę. Cieszę się, że gram z kulturalnymi ludźmi, bo różnie mogłoby być. Z czasem gra zaczęła żyć własnym życiem i płynąć własnym rytmem. Wydaje mi się, że obecnie

W Old-school Essentials przedstawione są dwa warianty zasad obciążenia (warto zauważyć, że zasady obciążenia są w całości opcjonalne w tej grze). Dla swojego stołu wybrałem wariant pierwszy, ponieważ jest prostszy. Wariant drugi wymaga liczenia obciążenia każdego przedmiotu, co wydało mi się nadmierną komplikacją. Zanim przejdę dalej, chciałbym zatrzymać się nad jednostką obciążenia - monetą. 10 (słownie: dziesięć) monet to pół kilograma. Postać może nosić 1600 monet obciążenia, czyli 80 kg. Dużo? Mało? Dlaczego wszyscy tak samo? Moneta, która waży 50 gramów, to całkiem spora moneta (sic!). Przy naszym stole stosuję wyjaśnienie, że moneta to jednostka obciążenia, a nie wagi, tj. trudności jaką postaci sprawi noszenie danego ciężaru. A więc postać, która niesie 1600 monet obciążona jest przez ich ciężar, nieporęczny kształt, dźwięk wydawany przez nie itp. W ten sposób łatwiej (mi) przełknąć dziwaczny przelicznik. Gdy widzę wśród graczy dalszy brak zrozumienia, przyznaję, że złoto to XP,