Garść OSRowych linków

Natrafiłem ostatnio na kilka ciekawych materiałów, zwłaszcza o przygotowywaniu piaskownicy. Trochę ze względu na siebie (żeby pamiętać), trochę, by dzielić się dobrociami, publikuję poniżej tych kilka linków opatrzonych moim komentarzem.

Bardzo udany tekst - zbiera w jednym miejscu linki do kilku popularniejszych generatorów. Nic rewolucyjnego, ale dobrze porządkuje temat.

W zasadzie to samo, co powyżej, tylko inaczej. Te procedury przekonują mnie w mniejszym stopniu, z wyjątkiem rad dotyczących tworzenia lochów (tydzień 3) - budżet na wzmacnianie motywu przewodniego lochu, to naprawdę fajne narzędzie.

[FRAKCJA] [MOTYWACJA], lecz [PRZESZKODA]. Dlatego [PLAN lub SPOSÓB na POKONANIE PRZESZKODY].
Bardzo ten sposób tworzenia frakcji mi pasuje. Jest prosty i przejrzysty.

Monstrualne źródło tabel losowych.

Ciekawe rozważania nad hexcrawlem. W szczególności podoba mi się odejście od hexów, jako zasad skierowanych w stronę MG (GM facing mechanic, nie wiem, czy jest jakiś polski termin na to), na rzecz zasad dla graczy. Bardzo daje do myślenia. 

O hexcrawlingu dla MG można przeczytać na The Alexandrian, jednak po powyższym artykule i samodzielnej medytacji, nie mam zbyt wiele przekonania dla porad Justina. Zasady, które proponuje są też zbyt szczegółowe.

Całkiem ok, bez rewolucji.

Uwielbiam sposób, w jaki autor opisuje swoje fantazje. Zerknijcie na opis Lolth i drowów albo jego settingi (Heaven Bless'd & Burned, Silvered Marches) - te teksty niesamowicie pobudzają (moją) wyobraźnię. 

Co prawda, autor cierpi na straszną chorobę poszukiwania świętego graala RPG. Kolejne jego podejścia są rozwojowe, jednak towarzyszy im taka niezdrowa aura, jakby autor pisał z rozbieganymi oczami, drżącymi dłoniami i, gdy kończył już ostatnie zdanie, w głowie miał plan na kolejną iterację swojego systemu.

Chyba tyle.



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obciążenie i ekwipunek

Obraz
W Old-school Essentials przedstawione są dwa warianty zasad obciążenia (warto zauważyć, że zasady obciążenia są w całości opcjonalne w tej grze). Dla swojego stołu wybrałem wariant pierwszy, ponieważ jest prostszy. Wariant drugi wymaga liczenia obciążenia każdego przedmiotu, co wydało mi się nadmierną komplikacją. Zanim przejdę dalej, chciałbym zatrzymać się nad jednostką obciążenia - monetą. 10 (słownie: dziesięć) monet to pół kilograma. Postać może nosić 1600 monet obciążenia, czyli 80 kg. Dużo? Mało? Dlaczego wszyscy tak samo? Moneta, która waży 50 gramów, to całkiem spora moneta (sic!). Przy naszym stole stosuję wyjaśnienie, że moneta to jednostka obciążenia, a nie wagi, tj. trudności jaką postaci sprawi noszenie danego ciężaru. A więc postać, która niesie 1600 monet obciążona jest przez ich ciężar, nieporęczny kształt, dźwięk wydawany przez nie itp. W ten sposób łatwiej (mi) przełknąć dziwaczny przelicznik. Gdy widzę wśród graczy dalszy brak zrozumienia, przyznaję, że złoto to XP,
Czytaj więcej

Ciągłość i podział

Obraz
Gnomy niejadalne Pamięć trwa w gnomie wiecznie. A przynajmniej ta jej część, która wygra ruletkę biologiczną. Więc w zasadzie z czasem część informacji zostanie zapomnianych. Zaraz do tego dojdziemy. Powinniśmy byli jednak zacząć od podziału - otóż, gnomy, jak powszechnie  wiadomo, rozmnażają się przez podział nibyplechy* na kawałki, z których z czasem wyrastają takie same, choć mniejsze gnomy potomne. Dzielą one część doświadczeń (przecież nie całe, w końcu się podzieliły) z gnomem macierzystym, ale nie ze swoimi klonami. * - jest to bardzo duże utrudnienie we właściwej klasyfikacji gnomów - trudno powiedzieć, czy jest to kwestia ich wrodzonego talentu do mamienia zmysłów, czy może dalece posuniętej specjalizacji, ale ich plecha tworzy nibytkanki i pseudoorgany; możliwe, że wszelkie inne podobieństwa do grzybów z niższych sfer są jedynie kwestią przypadku, a może przemyślnym działaniem Opatrzności, która tym sposobem ułatwia nam pracę. Pamięć grzybów jest gromadzona na poziomi
Czytaj więcej

Podróż w czasie

Obraz
Pod koniec 9. sesji dwie postaci przenoszą się przez portal w świątyni do Egiptu. Kończyliśmy grę, więc nie mówiłem nic więcej (między innymi dlatego, że ten zwrot akcji... nie byłem na to przygotowany) ponad minimum. Gracze zaczęli snuć przypuszczenia, czy ich postaci aby się nie cofnęły w czasie. Poniżej wytłumaczę, dlaczego nie. W zasadzie, zmarnowałem okazję. Gracze mi mówią, czego chcą, czemu więc miałbym im tego odmawiać. Spotykamy się, bawimy razem, męczę ich głupotami, które chodzą mi po głowie, a gdy raz czegoś oni chcą, to im tego nie daję. Jak już pewnie widać, tekst ten nie będzie opisem różnych teorii podróży w czasie, czy to naukowych, czy to literackich. Temat ten mnie nie interesuje, poza tym można znaleźć w internecie i literaturze wiele dobrych i gotowych opracowań. Gdybym miał jednak wybrać opcję najbliższą memu sercu, padłoby na Koniec Wieczności Asimova.  Przed kolejną sesją miałem trochę czasu na przemyślenia, co przeniesienie postaci do przeszło
Czytaj więcej